- bədniyyət
- sif. <fars. bəd və ər. niyyət> Niyyəti, qəsdi, fikri, arzusu pis olan. Gözəlin bəzisi bədniyyət olur; Qədrbilməz olur, bihürmət olur. Q. Z.. <Teymur ağa:> Mənim atamın mərhəmətləri ona haram olsun ki, mənim haqqımda bu tövr bədniyyət olubdur. M. F. A.. Kimisi də beləsini danlayırdı ki, bədniyyət olma, ay qız, haqq yolunda gedənə güllə batmaz!. . M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.